روش های تشخیص کودک باهوش

 

اگر بخواهیم تعریفی کلی از هوش ارائه دهیم می توانیم این گونه هوش را تعریف کنیم: هوش توانایی قضاوت استدلال کردن است. یعنی یک فرد باهوش به کسی گفته می شود که بتواند با محیط اطراف خود سازگاری داشته باشد و رفتار کارآمدی را از خود نشان دهد. هوش طبیعی از 90 تا 110 تعریف شده است اما بالاتر از آن را افراد باهوش و در نهایت «سرآمد» نامگذاری کرده اند.

 

ابعاد مختلف هوشی را بشناسیم

هوش به ابعاد مختلفی مانند هوش ریاضی، منطقی، ریاضی، موسیقی و… تقسیم می شود و تنها مختص یک بعد نیست. یعنی این طور نیست که اگر شخصی هوش ریاضی بالایی داشت در دیگر بعدها هم شخص باهوشی است و به صورت تمام و کمال از همه جنبه های هوش برخوردار است اما اگر بخواهیم از مراحل اولیه رشد کودک، هوش او را مورد ارزیابی قرار دهیم یک کودک باهوش از بین مجموعه ای از عواملی که برای هوش تعریف می شود بعضی از موارد آن را دارد و این طور نیست که همه عوامل لازم برای هوش را داشته باشد. از طرف دیگر، کودکی که یکی از این عوامل را داشته باشد، نمی توان او را یک فرد تیزهوش لقب داد.

 

ویژگی های یک کودک تیزهوش

یک کودک تیزهوش نسبت به کودکان دیگر زودتر توانایی راه رفتن دارد، زودتر به حرف می آید و اگر هم صحبت کند خیلی راحت می تواند منظور خود را به اطرافیان خود برساند. برای مثال این گروه از کودکان زودتر از دیگر همسالان خود قادر به بیان کردن جملات کامل هستند. همچنین کودکان تیزهوش قوه تخیل بسیار قوی ای دارند و سوالات زیادی می پرسند.

 

کودکانی که به سن 3 سالگی می رسند نسبت به اطرافشان خیلی کنجکاو هستند و سریع تر از دیگران اطلاعات را یاد می گیرند و در حافظه شان ثبت می کنند. این گروه از کودکان نسبت به گروه همسالان خود سریع تر مستقل می شوند. این نشانه ها را می توان در کودکان باهوش و تیزهوش قبل از سنین مدرسه دید و از این طریق به هوش این گروه از کودکان پی برد.

 

نشانه های هوش در سنین مدرسه

برخی کودکان وقتی پا به سن مدرسه می گذارند نشانه هایی دارند که می توان از روی آن متوجه شد که تیزهوش هستند. برای مثال این گروه از کودکان پیشرفت بیشتری نسبت به همکلاسی های خود دارند. حافظه آنها بسیار قوی است که این مورد را هم قبل از سنین مدرسه و هم بعد از آن می توان مشاهده کرد. کودکان تیزهوش در این سنین به راحتی می توانند بین اجزا و عناصر یک موضوع ارتباط ایجاد و آن را به خوبی درک کنند.

 

یکی دیگر از ویژگی های فرزندان تیزهوش در سنین مدرسه بالابودن قدرت سازماندهی آنهاست که خیلی سریع تر به قدرت تفکر انتزاعی دست پیدا می کنند. برای مثال اگر یک فرد معمولی در سنین نوجوانی می تواند مفهوم کنایه یا ضرب المثل را متوجه شود و آن را درک کند، کودکان تیزهوش در سنین پایین تر می توانند به این درک برسند و معنای ضرب المثل را کاملا تشخیص دهند. یکی دیگر از خصوصیات کودکان تیزهوش در سنین بالا هنگام بازی های گروهی نمایان می شود. برای مثال وقتی این گروه از کودکان در گروه بازی قرار می گیرند و در آن مشارکت می کنند، دوست دارند به دیگر بچه ها حکم فرمانی کنند و به آنها دستور بدهند.

 

تست هوش «وکسلر»

با توجه به نشانه هایی که برایتان عنوان شد اگر والدین این ویژگی ها را در فرزندشان مشاهده کردند، می توانند با مراجعه به روان شناس برخی تست های هوشی را انجام دهند. برای مثال تست هوش «وکسلر» یکی از تست هایی است که برای این کودکان انجام می شود. در این تست ابعاد مختلف هوش کودکان سنجیده و بیشتر روی ابعاد مختلف توانایی ها شناختی تمرکز می شود.

 

البته ابعاد مختلف از هوش وجود دارد که تنها از طریق تست «وکسلر» نمی توان آن را ارزیابی کرد. برای مثال یکی از بعدهای هوشی توانایی «حرکتی» کودکان است. این گروه از کودکان با این نوع هوش می توانند در فوتبال موفقیت بیشتری به دست بیاورند که با تست وکسلر نمی توان این توانایی کودک را تشخیص داد.

 

تقویت هوش جنین علمی نیست

خیلی ها اعتقاد دارند با انجام کارهایی در دوران بارداری می توان هوش جنین را قبل از تولد بالا برد. اما برای این نوع کارها چندان دلیل علمی ای وجود ندارد و هنوز اثبات نشده است اما همان طور که گفتم با کارهایی از قبیل زیاد صحبت کردن با کودک، می توان زودتر او را به صحبت واداشت. کودکانی که شعر یا قرآن حفظ می کنند، دایره لغاتشان بیشتر می شود و در نتیجه توانایی کلامی شان تقویت خواهدشد. این کارها از لحاظ علمی ثابت شده و در فرآیند رشد و تربیت فرزندان تاثیر زیادی دارد.

 

جداسازی تیزهوش ها اخلاقی نیست

به نظر من جداکردن کودکان تیزهوش از دیگر کودکان هم از لحاظ علمی و هم از نظر اخلاقی درست نیست. این موضوع هم برای کودکان تیزهوش و هم کودکان کم هوش درست نیست و توصیه می کنم این کودکان در مدارس عادی درس بخوانند و با دیگر همسالان خود ارتباط داشته باشند. کودک تیزهوش باید بیاموزد وقتی تفاوتی با دیگران دارد این موضوع باعث برتری او نسبت به دیگر افراد نیست و هوش مانند یک نعمت است که سبب برتری او نخواهدشد.

 

بستر تربیتی خیلی مهم است

اگر والدین بتوانند جنبه های مختلف هوش کودکان را شناسایی و آن را در مسیر درستی هدایت کنند، می توانند مسیر موفقیت را برای فرزندانشان هموارتر کنند. درواقع والدین با فراهم کردن یک محیط غنی و مناسب برای تربیت و رشد فرزندشان می توانند هوش او را در مسیر درست قرار بدهند. در غیر این صورت اگر محیط رشد کودک مناسب نباشد نمی توان نتیجه تاثیرگذاری را از هوش و توانایی های او به دست آورد.

 

نه تنها برای کودکان باهوش بلکه برای تمامی کودکان عادی هم می توان شرایطی را فراهم کرد که باعث بالارفتن ضریب هوشی آنها شود زیرا هوش هم جنبه ارثی و هم جنبه محیطی دارد، هرچند بیشتر جنبه هوش ارثی است اما اولین کسانی که متوجه هوش فرزندشان می شوند پدر و مادر هستند. و باید شرایط خاصی را برای فرزندشان مهیا کنند. برای مثال از همان بدو تولد باید ارتباط پوستی و تماسی مناسبی را با فرزندشان ایجاد کنند.

 

یا رابطه عاطفی شان را با فرزندان از طریق صحبت کردن تقویت و از این طریق رابطه عاطفی، هیجانی و کلامی مناسبی را با فرزندشان ایجاد کنند. مثلا لالایی خواندن برای فرزندان یکی از راهکارهای مناسب برای تقویت هوش آنهاست. خیلی از والدین تصور می کنند حتما باید فرزندشان را به کلاس های آموزشی خاصی فرستاد تا هوش او را تقویت کنند. در حالی که باایجاد یک بستر مناسب تربیتی برای فرزندان و ایجاد تعامل قوی با آنها می شود کودکان را در زمینه خاصی که مناسب با توانایی هایشان است هدایت کرد.

 اگر کودک نسبت به چیزی علاقه نشان داد و به آن کنجکاو بود والدین باید این نشانه ها را شناسایی کنند و ابزار مناسب را در اختیار او قرار دهند. برای مثال اگر کودک نسبت به موضوعی خاص علاقه زیادی از خود نشان داد والدین می توانند با کتاب های مرتبط آموزشی این نیاز و میل او را تامین کنند.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید. 

https://gahvarak.com/blog/217-rvsh-hay-tshkhys-kvdk-bahvsh.html

 چطور کم اشتهایی کودک را درمان کنیم؟

 

عدم تغذیه مناسب کودک سبب عدم رشد مناسب و دریافت ویتامین ها و مواد مغذی مورد نیاز بدن می شود. کم اشتهایی کودک سبب عدم تغذیه مناسب شده و این موضوع از نگرانی های همیشه پدرو مادرهاست. در ابتدا باید تحت نظر پزشک به صورت تخصصی دلایل بی اشتهایی کودک بررسی شود و سپس با توصیه پزشک کارهای لازم برای درمان بی اشتهایی کودک را انجام دهید. در این مطلب در ابتدا به بررسی برخی دلایل بی اشتهایی می پردازیم و سپس روش های درمان کم اشتهایی کودک را معرفی می کنیم.

 

بی اشتهایی کودک

دلایل زیادی برای بی اشتهایی کودک وجود دارد، اما قبل از اینکه به علت های کمبود اشتها در دوره نوپایی و کودکی برپدازیم، بهتر است بدانید که اشتهای طبیعی در کودکان یعنی چه. متخصصان تغذیه معتقدند اگر شما از دو یا سه گروه غذایی خوراکی هایی برای کودک روی میز یا توی سفره می گذارید و او به ازای هر سال از سنش یک قاشق از این غذاها را می خورد و از طرف دیگر وقتی برای معاینه و پر کاردن کارت رشدش مراجعه می کنید وضعیتش طبیعی است، نباید غصه بخورید و نگران شوید چون مشکل نه در اشتهای کودک بلکه در ذهن شماست که از او توقع بیش از حد دارید! 

 دختر یا پسر کوچولوی شما از روزی که متولد می شود تا پایان سال اول تولد اشتهای فراوانی دارد چون قرار است به سرعت رشد کند اما بعد از آن سرعت رشد و به تبع آن اشتهای کودک هم کمتر می شود چون به جای سالی 12 کیلو قرار است فقط دو یا سه کیلو چاق شود پس دلیلی برای زیاد خوردن وجود ندارد.

درست است که کاهش نیاز کودک به کالری و انرژی از دو سالگی به بعد خود به خود اشتهای کودک را کم می کند اما نگرانی های والدین همیشه هم پربیراه نیست و گاهی وقت ها کاهش میل کودک به غذا یک نشانه هشدار است.

 

خب، حالا سوال این جاست که چه زمانی این وضعیت را جدی بگیریم؟

اگر فرزند شما علاوه بر بی میل بودن نسبت به غذا در حال وزن کم کردن است و یا طی سه تا شش ماه گذشته اصلا چیزی به وزنش اضافه نشده، اگر علائمی مانند اسهال، استفراغ، یبوست و… هم با بی اشتهایی همراه است و یا وقتی فرزند شما حاضر نیست غذای تو دهانش را قورت بدهد باید بایک متخصص م کنید. 

 

تغذیه سالم

عادات غذایی کودکان از هشت ماهگی شکل می‌گیرد و پس از آن غذاخوردن با خلق و خو، روابط و رفتارهای کودک پیوند می‌خورد. به این معنا که از آنها تاثیر می‌پذیرد و برای مثال ممکن است به دلیل لجبازی یک غذا یا خوراکی خاص را نخورد.

بالطبع رفتارهای والدین بویژه مادران در اوایل دوره شکل‌گیری عادات تغذیه‌ای کودک در نحوه تغذیه وی در سال‌های بعد موثر است.
برخی کودکان تا نوجوانی یاد نمی‌گیرند که سر میز یا سفره بنشینند و غذا بخورند و معلوم است که مانند تمام ناهنجاری‌های رفتاری کودکان در این‌باره هم باید والدین را مقصر دانست!

متخصصان تغذیه معتقدند:کودکان نباید تا پیش از 2 سالگی طعم نمک را بچشند. پس از آن نیز باید همواره غذاهای کم‌نمک بخورند. عادت کردن به نمک و مصرف آن علاوه بر تغییر ذائقه کودک، مشکلات جسمی و احتمال ابتلا به بیماری‌هایی نظیر فشار خون را در آنها (در آینده) افزایش می‌دهد.

پس از نمک انواع تنقلات متهم ردیف بعدی هستند. تنقلات شور، ترش و شیرین، چرب و پرادویه و افزودنی‌های مجاز و غیرمجاز نظیر ذرت بو داده، پفک، چیپس، بستنی، بیسکویت، شکلات، کاکائو و… نه‌تنها سلامت کودک را به خطر می‌اندازد، بلکه اشتهای وی را به قول معروف کور می‌کند.

کودکان هنگام گرسنگی برای مصرف تنقلات تمایل شدید نشان می‌دهند و اگر این خوراکی‌ها در دسترس باشند یا والدین در مقابل اصرار آنها بالاخره تسلیم شوند تنقلات را با اشتها می‌خورند و از وعده غذایی اصلی بازمی‌مانند.

انواع تنقلات برخلاف تصور برخی والدین ارزش تغذیه‌ای خاص ندارند و در تقابل به دلیل استفاده از مواد شیمیایی، نگهدارنده‌ها، طعم‌دهنده‌های مصنوعی و … مضرند.

بدتر این که برخی والدین تنقلات بویژه بیسکویت و کیک و کلوچه را جایگزین وعده اصلی غذایی می‌پندارند و از این طریق خود را از طبخ غذا برای کودک یا خوراندن غذا به وی معاف می‌کنند.

بسیاری نیز در برابر اصرارهای کودک برای مصرف تنقلات هیچ تفاوتی نشان نمی‌دهند یا شاید چون کودک‌شان را دوست دارند نمی‌خواهند او را از آنچه دوست دارد و قابل اری است محروم بکنند.

گروهی از والدین هم هستند که مصرف تنقلات برای فرزندشان را مایه پزدادن می‌دانند و دوست ندارند پسر همسایه پفک بخورد و فرزندشان به دست او نگاه کند و حسرت بخورد!

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید. 

https://gahvarak.com/blog/215-chtvr-km-ashthayy-kvdk-ra-drman-knym.html

 التهاب چشمی

 

هوشیار باشید، این بیماری می‌تواند به سرعت در خانه شما پخش شود. این تورم بافت رویی پلک‌ها ( که ورم چشمی هم نامیده می‌شود) علائم آن شامل قرمزی، ریزش آب زردرنگ از چشم، تاری دید و پوسته ‌پوسته شدن اطراف چشم‌ها است. عامل ایجاد التهاب چشمی در کودکان کم سن وسال اغلب یک عفونت باکتریایی است که باید با قطره‌های آنتی‌بیوتیک درمان شود. (توجه کنید این نوع از بیماری های کودکان همچنین می‌تواند ناشی از یک ویروس که نیازی به مداوای دارویی ندارد یا از حساسیت یا عوامل تحریک‌کننده در هوا باشد که می‌توان با قطره‌های چشمی ضد حساسیت به درمان آن اقدام‌کرد). کودک شما نباید تا حداقل ۲۴ساعت بعد از درمان به کلاس درس بازگردد. او را وادارکنید به طور مرتب دستهایش را بشوید و از لمس کردن چشم‌ها و استفاده مشترک از حوله‌ها، پتوها یا بالش‌ها خودداری کند تا سایر افراد خانه به این بیماری مبتلا نشوند.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار و مطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید.
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/211-althab-chshmy.html

بیماری التهاب دهان

 

علت به دهان بردن اشیا در کودکان چیست؟

علامت هشداردهنده این نوع بیماری تاول دردناک در ناحیه دهان و گلو است. این نوع از بیماری های کودکان در اثر ویروس Coxsackie و به طور عمده در طول فصل تابستان و پاییز بروز پیدا می‌کند و به شدت سرایت پذیر بوده و از طریق سرفه، عطسه و مواد دفعی بدن از کودکی به کودک دیگر منتقل می‌شود. جراحات این بیماری اغلب همراه با جوش‌های قرمزرنگ روی دست‌ها و کف پاها پدیدار می‌شوند که ۷ تا ۱۰ روز روی بدن باقی می‌مانند. جنیفر شو (Jennifer Shu)، مشاور والدین و پزشک متخصص کودکان که سمت سخنگوی آکادمی طب کودکان در آمریکا را برعهده دارد می‌گوید: اگر کودک شما احساس خارش در پوست دارد به او ایبوپروفن یا آستامینوفن بدهید. تاول‌های گلوی او را با قطعات یخ و مایعات سرد تسکین دهید اما از دادن نوشیدنی‌های اسیدی مثل نوشابه به کودک که می‌تواند سبب سوزش در ناحیه گلو شود خودداری کنید. شما همچنین باید مراقب کمبود آب بدن کودک باشید زیرا برخی از کودکان به دلیل احساس ناراحتی شدید در ناحیه گلو از نوشیدن مایعات امتناع می‌کنند.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار و مطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید.
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/209-bymary-althab-dhan.html

 آر اس وی یا ویروس سینسیشیال تنفسی

 

کودکان زیر ۲سال بسیار مستعد ابتلا به این بیماری هستند. ویروس سینسیشیال تنفسی ریه‌های کودک را درگیر می‌کند و در گروه حاد بیماری های کودکان قرار دارد. در بیشتر موارد، علائم این بیماری تقریبا جزئی بوده و شبیه علایم مربوط به سرماخوردگی هستند اما این بیماری می‌تواند برای نوزادان زودرس و کودکانی که سیستم ایمنی خطرپذیر، مشکلات قلبی مادرزادی و بیماری‌های مزمن ریوی دارند به طور جدی مساله ساز شده و سبب ایجاد برونشیت (عفونت مجراهای کوچک تنفسی ریوی) یا ذات‌الریه شود. طبق گفته‌های مراکز کنترل و پیشگیری، سالانه حدود ۱۵۰۰۰۰ کودک به دلیل ابتلا به آر اس وی در بیمارستان بستری می‌شوند. در صورت مشاهده علائمی نظیر خس خس‌ کردن سینه کودک، تنفس سریع یا تقلا برای نفس‌ کشیدن، عدم نوشیدن مایعات، سستی و بی‌حالی شدید یا بروز سایه های آبی رنگ در دور لب‌ها یا داخل دهان کودک، فوری با پزشک کودکان تماس بگیرید.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار و مطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید.
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/204-ar-as-vy-ya-vyrvs-synsyshyal-tnfsy-ghvark.html

 بیماری لایم

 

 بیماری لایم از بیماریهای شایع در مهم کودک است

یک بیماری ناشایع است که برگرفته از یک اختلال التهابی می باشد.

این اختلال عبارت است از یک بثور پوستی که پس از هفته ها یا ماه ها علائم آن بر روی دستگاه عصبی مرکزی، دستگاه قلب و عروق و مفاصل اثر میگذارد.

علائم بیماری لایم

علائم این بیماری عبارت است از :یک برآمدگی پوستی کوچک قرمز (پاپول ) بر روی پوست ران ، باسن یا زیر بغل که معمولاً رشد آن با پاک شدن قسمت مرکزی ضایعه همراه است . این ضایعه ممکن است به صورت متعدد ظاهر شود.

در مراحل بعد (بروز هریک از موارد زیر)

• درد و ناراحتی عضلانی

• درد پشت

• تهوع و استفراغ

• گلودرد

• خستگی و خواب آلودگی

• تب و لرز

• نقص گردنی همراه سردرد

• بزرگی طحال یا غدد لنفاوی

• بزرگی قلب و اختلالات ریتم قلب

• درد مفصلی مهاجر، که نهایتاً با قرمزی و گرمی مفصل همراه است

علل بیماری لایم

عفونت یک نوع باکتری(اسپیروکت) به نام بورلیا بورگدورفری، که در اثر گزش یک نوع کنه به انسان منتقل می شود

عوارض بیماری لایم

• نارسایی احتقانی قلب

• آسیب مغزی دایمی

• تغییر شکل دایمی مفصل

اختلال اعصاب خارج مغزی.

تشخیص بیماری لایم

برای تشخیص بیماری لایم دو راه وجود دارد که عبارت است از

• آزمایش های خون

• نمونه برداری پوست

راه های درمان بیماری لایم

• استفاده از چوب زیربغل در راه رفتن برای برداشتن وزن از روی مفاصل مبتلا در صورت لزوم

• درمان زودرس این بیماری در پیشگیری آسیب عصبی و ایجاد آسیب های عصبی برگشت ناپذیر اهمیت زیادی دارد

• کمپرس گرم برای کاهش درد مفصلی با حمام داغ ، یا استفاده از کیسه های گرم کننده ، لامپ های گرمازا یا درمان با قرارگیری در معرض جریان های گردابی

در زمان ابتلا به این بیماری سعی داشته باشید تا زمانی که علائم التهاب فعال است در بستر استراحت کنید و اگر علائم التهاب برطرف شد شما می توانید فعالیت خود را از سر بگیرید، توجه داشته باشید که این بیماری نیاز به رژیم خاصی ندارد

راه های پیشگیری بیماری لایم

• استفاده از لباس های محافظ دارای یقه و سرآستین تنگ

• بررسی دقیق پوست و برداشتن کنه های یافت شده در سطح پوست

• استفاده از ترکیبات مؤثر دفع کننده ات نظیر (دی ای ای تی 100% در نواحی دارای کنه)

 

توجه:
شما میتوانید اخبار و مطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید.
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/194-bymary-laym-ghvark.html

اتیت

 

اتیت از بیماری های شایع در مهد کودک است

عفونت‌های گوش میانی یا اتیت مدیا (Otitis Media)

 شایع‌ترین بیماری دوران کودکی و یکی از اصلی‌ترین علل مراجعه خانواده به پزشک است.

 بیشترین میزان مراجعه به پزشکان، مربوط به کودکان زیر ۳ سال مربوط به این بیماری است. تقریبا ۸۰ % کودکان تا سن ۷ سالگی حداقل یکبار به این عفونت‌ها مبتلا می‌شوند ولی تعدادی از آنها مکررا دچار بیماری می‌شوند.

 برخی اوقات شناسایی آن توسط والدین دشوار است کودکانی که قادر به تکلم نیستند، دایماً بی‌قراری کرده و نمی‌توانند محل وجود درد را نشان دهند.

برخی والدین تصور می کنند که کشیدن گوش توسط کودکان علامتی مطمئن برای وجود عفونت گوش است، در حالی که مطالعات نشان می دهد کشیدن گوش در غیاب علایم دیگر، معمولاً ارتباطی با عفونت ندارد.

اوتیت مدیا به سه صورت دیده می شود

اوتیت مدیای حاد: یك عفونت باكتریائی حاددر گوش میانی است که بدنبال عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (مثل سرماخوردگی) اتفاق می‌افتد.

اوتیت مدیای حاد عود كننده : اگر اوتیت مدیای حاد سه بار یا بیشتر در ۶ ماه یا ۴ بار یا بیشتر در یك سال اتفاق افتد از نوع عود كننده می‌باشد.

اوتیت مدیای سروز: التهابی بدون علامت همراه با تجمع مایع در گوش میانی كه به دنبال اوتیت مدیای حاد ویا عود كننده ایجاد می‌شود.

اصلی‌ترین عامل ابتلا به عفونت گوش میانی، اختلال عملکرد شیپور استاش است. شیپور استاش لوله‌ای باریک است که گوش میانی را به قسمت بالایی حلق (نازوفارنکس) وصل می‌کند.

وظایف شیپور استاش عبارتند از محافظت از گوش در برابر ورود میکروب‌ها وتخلیه ترشحات گوش میانی و متعادل سازی فشار هوا بین فضای گوش میانی و قسمت فوقانی حلق.

شیپور استاش در کودکان نسبت به بزرگسالان کوتاه‌تر گشادتر و افقی‌تر بوده و از بافت غضروفی نرم تشکیل شده است. این شکل قرارگیری در بزرگسالان، محافظت بیشتری از گوش میانی فراهم می‌کند اما افقی قرار گرفتن آن در کودکان، موجب می‌شود تا باکتری‌های موجود در نازوفارنکس، به آسانی وارد فضای گوش میانی شوند. این باکتری‌ها در گوش میانی ایجاد التهاب و عفونت می‌کنند.

قرار داشتن در معرض دود سیگار محیطی

کودکانی که در هنگام تولد نارس بوده یا وزن کمی داشته‌اند

داشتن سابقه عفونت‌ گوش

سرماخوردگی‌های مکرر

سابقه خانوادگی عفونت‌های گوش

قرار گرفتن در محیطهای شلوغ مثل مهد کودک و کودکستان

شیر خوردن با بطری و یا استفاده از ک

آلرژی‌ های مختلف

علایم عفونت‌های حاد باکتریائی در کودکان کمتر از ۲ سال که قادر به بیان درد نیستند عبارتند از بی‌قراری تب و بی اشتهایی. مالیدن یا کشیدن گوش ممکن است وجود داشته باشند ولی علائم قابل اعتمادی نیستند.

 کودکان بالاتر از ۲ سال علاوه بر علائم فوق به گوش درد هم اشاره می‌کنند. ترشح چرکی یا خونابه‌ای ممکن است هر زمانی اتفاق بیافتد که نشانه سوراخ شدن پرده گوش است.

 معمولا علائم شدید مثل درد و تب پس از ۲ تا ۳ روز بهبود میابند ولی کم شدن شنوائی مدت طولانی تری ادامه میابد. سوراخ پرده گوش هم تقریبا در تمامی موارد التیام میابد.

در بیماری اتیت سروز تنها شنوائی کم می‌شود و درد و تب اصلا وجود ندارد. کاهش شنوایی مهمترین علامت بوده و معمولا والدین ویا مربیان مهد کودک یا مدرسه متوجه کم شدن دقت و توجه ویا افت تحصیلی کودک می‌شوند.

شرح حال و معاینه معمولا برای رسیدن به تشخیص کافیست ولی در اتیت سروز گرفتن تستهای شنوایی هم لازم است. در مواردی مثل عدم بهبودی یا بروز عوارض گرفتن کشت می یا رادیوگرافی ممکن است لازم شود.

بعد از برطرف شدن عفونت گوش ممكن است ترشحات مخاطی ، پشت پرده ی صماخ باقی بماند. بعضی اوقات ترشح گوش كاملا برطرف نمی‌شود و حالت چسبنده پیدا می‌كند.

 در این حالت ممكن است شنوایی كم شود. به این حالت اتیت سروز می‌گویند. کم شدن شنوایی باعث بروز اختلالات رفتاری و آموزشی در کودکان می‌شود.

در موارد نادری ممکن است عفونت به گوش داخلی ، مغز یا سایر بافت‌های مجاور منتشر می‌شود. این مشكل علایم متفاوت و مختلفی ایجاد می‌كند و می‌تواند مغز و اعصاب مجاور را تحت تاثیر قرار دهد.

بیشتر عفونت‌های حاد گوش میانی بدون درمان و خود به خود ظرف ۳-۲ روز برطرف شده و سیستم ایمنی معمولا می‌تواند باكتری‌ها و ویروس‌هایی را كه منجر به عفونت می‌شوند را از بین ببرد ولی درمان مناسب، علاوه بر جلوگیری از عوارض ناخوشایندی مانند ضایعات دایمی گوش میانی، معمولاً موجب برطرف شدن سریع کلیه علایم می‌شود.

درمان اصلی آنتی بیوتیک مناسب است که باید به اندازه و مدت کافی مصرف شود. متاسفانه در بسیاری از موارد مشاهده می‌شود که یا آنتی بیوتیک مناسب و کافی تجویز نشده و یا بیمار آن را درست مصرف نکرده است.

 با توجه به شیوع بالای این بیماری این مسئله مسئول بروز بسیاری از مقاومت‌های می در سالهای اخیر شده است. از مسکن‌های مختلف جهت از بین بردن تب و درد استفاده می‌شود ولی داروهایی مثل کورتون و یا قطره‌های گوش هیچگونه جایگاهی در درمان این عفونت‌ها ندارند.

در اتیت سروز وضعیت متفاوت است. بدلیل آنکه این بیماران فاقد علایم شدیدی تشخیص دیرهنگامی دارند. در نتیجه مایعی که در گوش میانی جمع شده بتدریج غلیظ و چسبناک شده و به درمان پاسخ نمی‌دهد.

 لذا در غالب این موارد جراحی لازم می‌شود. در این جراحی پس از باز کردن پرده گوش و تخلیه مایع غلیظ وسیله کوچکی بنام گرومت که شبیه به قرقره می‌باشد درون پرده کار گذاشته می‌شود.

 گرومت در حقیقت بطور موقت کار شیپور استاش را در تهویه گوش میانی انجام داده و پس از چند ماه از پرده جدا می‌شود.

با رعایت نکات زیر امکان بروز این بیماری‌ها کمتر می‌شود

تغذیه با شیر مادر حداقل تا شش ماهگی از بروز حملات زودرس عفونت گوش جلوگیری خواهدکرد

اگر شیرخواری با شیشه (شیر) تغذیه می شود، از خوابیده شیر دادن به وی اجتناب کرده و سعی کنید هنگام شیر خوردن کمی سر و بدن وی بالاتر قرار گیرد.

مصرف دخانیات توسط والدین و قرار گرفتن کودک در معرض دود، احتمال و شدت عفونت گوش را بیشتر می کند. لذا از مصرف دخانیات جداً خودداری شود

تا حد ممکن از فرستادن کودک به مهد کودک اجتناب شود زیرا به دلیل تراکم کودکان احتمال بروز عفونت‌های تنفسی فوقانی احتمال بروز عفونت بیشتر خواهد بود

رعایت دقیق شست وشوی دست توسط والدین و کودکان باید انجام شود. این کار یکی از بهترین راه‌های کاهش انتقال فرد به فرد عوامل بیماری زای سرماخوردگی است. 

استفاده از ‌هایی همچون ویتامین‌ها و روی (زینک) در کاهش این عفونت‌ها موثر است.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار و مطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید.
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/193-atyt-ghvark.html

ایدز

 

ایدز از بیماریهای شایع در مهد کودک است كودكاني كه مبتلا به عفونت HIV مي باشند اغلب اوقات در طول دوران جنيني و يا در هنگام تولد دچار اين بيماري شده و در حقيقت مادر٬ بيماري خود را به كودک انتقال ميدهد.

كودكان مبتلا به ايدز ، عمدتا از اختلالاتي مانند عفونت ريه (سينه پهلو)،‌ عفونت شديد سينوسها، ‌كندي رشد و مشكلات ذهني رنج مي برند. بعلاوه اين افراد از عوارض مصرف داروهاي ضد ويروس نيز در امان نخواهند بود

HIV عفونت  در نوزادان موجب عفونت باكتريال و بيماريهاي ريوي مي گردد كه اين مشكلات در افراد بزرگسال ديده نمي شود.

HIV عفونت درنوزادان، سيستم عصبي مركزي (مغز و نخاع) را درگير مي نمايد. به طور كلی اين كودكان از رشد عادي برخوردار نيستند. رشد كودكان مبتلا ممكن است متوقف شده و دچار نارسايي رشد گردند.

 اين كودكان در راه رفتن دچار مشكل مي باشند و از مشكلاتي مانند حالت جنون كه در افراد بزرگسال ديده مي شود، رنج مي برند.

اين كودكان دچار گيجي، كاهش حافظه و عدم تمركز هستند. بعضي از بيماريهاي فرصت طلب مانند ساركوم كاپوسي در كودكان ديده نمي شود.

 

روش هاي انتقال ايدز در اطفال

 ازطريق انتقال ويروس از مادرآلوده كودك (انتقال عمودي) احتمال اين انتقال درهر زايمان 25% است      %90

انتقال در حوالي زايمان     % 70

انتقال در اوائل حاملگي در رحم   %25

انتقال از طريق شير مادر  %5

از طريق انتقال خون آلوده، جنسي و فعاليت تجنسي اوائل نوجواني  %10

سه اصل درماني در برخورد با كودک مبتلا به ايدز بايد مورد توجه قرارگيرد

پيش آگهي بهتري را به دنبال دارد تشخيص و درمان هرچه زودتر عفونت

هدف درمان ، ريشه كني و يا كنترل عفونت است به گونه اي كه بارويروسي كم يا غير قابل رديابي شود و به كمتراز برسد حد ممکن

براي جلوگيري از مقاومت دارويي بايد از درمان تركيبي

استفاده نمود (Combination therapy)

 

توجه:
شما میتوانید اخبار و مطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید.
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/192-aydz-ghvark.html

والدینی که پرستار خوب دارند از فکر و پیشنهاد داشتن پرستار بچه به شدت دفاع می‌کنند. آنها خوشحالند که مجبور نیستند با دردسر کمک گرفتن از یک خویشاوند یا با زحمت هر روزهٔ بردن کودک به مهد و برداشتن او روبه‌رو باشند. در این مطلب می‌توانید با برخی از مزایا و معایب داشتن پرستار بچه آشنا شوید.

مزایای پرستار کودک

وقتی شما می‌خواهید تصمیم‌گیری برای مراقبت از فرزندانتان را شروع کنید، به ویژه بعد از زایمان و در صورت شاغل بودنتان لازم است که برخی نکات مهم را در رابطه با مزایا و معایب این مراقبت‌ها در نظر بگیرید. برای انتخاب یک پرستار کودک بهتر است ابتدا مزایا و معایب داشتن یک پرستار را بدانید. برخی از این مزایا شامل موارد زیر است:

نماندن والدین در خانه: با داشتن پرستار، شما می‌توانید بعد از گذشت مرخصی زایمانتان به سر کار خود بازگردید و کودک شما نیز می‌تواند در محیط آشنای خانه بماند و طبق برنامهٔ روتین خودش غذا بخورد و بخوابد.

دریافت مراقبت شخصی: برخی والدین معتقدند این موضوع که می‌دانند کودکشان مراقب شخصی خودش را دارد و جایی نیست که مربی‌ها همزمان از تعداد زیادی کودک مراقبت می‌کنند دلگرم‌کننده است.

انعطاف‌پذیری بیشتر: برنامه‌ریزی‌های شما می‌تواند با وجود یک پرستار منعطف‌تر از زمانی باشد که کودکتان را در مهدکودک می‌گذارید. به عنوان مثال، شما می‌توانید زمان تعطیلی کار روزانهٔ پرستار و بازگشتتان به خانه را شخصاْ با پرستار هماهنگ کنید. به این ترتیب، شما می‌دانید که پرستار در برنامهٔ روزانه‌اش چقدر جای تغییر دارد و پرستار نیز می‌داند دستمزد اضافه‌کاری و در رسیدن شما به خانه چقدر خواهد بود.

معایب پرستار کودک

مراقبت یک پرستار در خانهٔ شما به تنهایی تا حد زیادی بدون نظارت است و در نتیجه یافتن کسی که به او اعتماد دارید اهمیت خیلی بیشتری پیدا خواهد کرد و سخت‌تر است. همچنین اگر پرستارتان ناگهان تصمیم به رفتن بگیرد، شما باید برای پیدا کردن یک پرستار خوب دیگر به تلاش و تقلا بیفتید. برخی دیگر از معایب داشتن یک پرستار بچه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

نبود گزینهٔ پشتیبان برای نگهداری از کودک: برای اینکه اختلال ناشی از استعفای پرستار را به حداقل برسانید می‌توانید در قرارداد خود مشخص کنید که پرستار باید از چه مدت قبل از رفتنش به شما خبر بدهد که مدت معمول آن می‌تواند یک ماه باشد. این کار فرصتی به شما می‌دهد که به دنبال پرستار جایگزین باشید، پس بهتر است از قبل در مورد این موضوع با او به توافق کتبی برسید.

تعامل اجتماعی کمتر برای کودک: زندگی اجتماعی کودک یک موضوع مهم دیگر است. مهدکودک و پیش‌دبستانی به طور معمول، کودکان را در ارتباط هر روزه با همسالانشان قرار می‌دهند اما با داشتن پرستار معمولاً این امکان وجود ندارد. برای جبران این نقطه‌ضعف، شما می‌توانید کودکتان را در کلاس‌هایی ثبت‌نام کنید یا پرستار را تشویق کنید که برای تعامل با کودکان دیگر که اهمیت زیادی دارد به طور منظم و در زمان‌های مشخصی کودک را جایی ببرد که شما مشخص کرده‌اید.

گران بودن هزینه‌ها: دستمزد و هزینه ممکن است یک عامل تعیین‌کننده برای شما باشد. گاهی پرستار گرفتن می‌تواند گران‌ترین نوع مراقبت از کودک باشد، پس بهتر است اول در مورد هزینهٔ مهدکودک‌ها و تفاوتش با داشتن پرستار کودک کمی تحقیق کنید.

نداشتن حریم خصوصی: برخی والدین احساس می‌کنند با وجود بودن یک پرستار غریبه در خانه که برای غذا درست کردن به یخچال سر می‌زند و همهٔ دیگر جزئیات زندگی روزمرهٔ آنها را هم می‌بیند، حریم خصوصی خود را از دست می‌دهند.

کارهای اداری و دردسرهای قانونی: یک ملاحظهٔ مهم در تصمیم‌گیری برای استخدام پرستار، کارهای اداری‌ است که شما با مرکزی خواهید داشت که برای فرستادن پرستار بچه انتخاب کرده‌اید؛ البته این قوانین و کارهای اداری در مورد ثبت‌نام مهدکودک نیز وجود دارد.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/322-mzayay-prstar-kvdk.html

آموزش صحبت کردن، فرآیندی است که از بدو تولد کودک و با تجربه استفاده از اصوات مختلف توسط کودک آغاز می ‎شود . معمولا تا 2 سالگی ، بیشتر کودکان واژگان زیادی آموخته و می ‎توانند کلمات را به منظور ابراز نیازهای خود بیان کنند . در این قسمت از گهوارک به ارائه روند مناسب آموزش سخنوری به کودک و راه هایی برای تشویق او به ارتباط برقرار کردن خواهیم پرداخت .

از تولد تا 3 ماهگی

در این مرحله کودک صدای شما را می ‎شنود و سعی در تکرار این اصوات دارد . شما می‎ توانید در انجام این کار به او کمک کنید :

برای کودک خود آواز بخوانید :

آواز خواندن برای کودک حتی از قبل از تولد نقش زیادی در عادت دادن گوش او به شنیدن صداهای مختلف دارد زیرا او حتی در داخل شکم شما نیز صدای تان را می‎شنود.

با کودک خود و یا در حضور او با سایر افراد اطرافتان صحبت کنید :

درست است که او معنی دقیق کلمات را درک نخواهد کرد اما با این حال شنیدن صدای شما و دیدن لبخندتان او را هیجان زده خواهد کرد و او همچنین از شنیدن و دیدن افراد دیگر نیز لذت خواهد برد .

محیطی ساکت و آرام برای فرزند خود ایجاد کنید :

نوزادان به بازی کردن و ایجاد سر و صداهای مختلف در محیطی عاری از هرگونه سر و صدای تلویزیون ، رادیو و یا ضبط نیازمندند .

از 3 تا 6 ماهگی

در این دوره فرزند شما سعی در درک نحوه ارتباط های کلامی افراد با یکدیگر دارد . شما با انجام این کارها می‎ توانید به او در صحبت کردن کمک کنید :

• کودک خود را در فاصله نزدیک به خود نگه دارید تا بتواند به چشمان شما خیره شود .

• با او همراه با لبخند حرف بزنید.

• سر و صداهایی که فرزندتان از خود در می ‎آورد را تکرار کنید.

• در صورت تلاش او برای تکرار کلمات شما ، کلمه مورد نظر را دو مرتبه تکرار کنید .

  از 6 تا 9 ماهگی

کودک شما در این دوره سعی در ایجاد صداهای مختلف و بازی با اصوات گوناگون دارد . برخی از این کلمات عبارتند از "بابا" یا "دادا". کودک با شنیدن صدای شاد شما لبخند زده و با شنیدن صدای عصبانی ، گریه می ‎کند و یا ناراضی به نظر خواهد رسید . در این مرحله شما با انجام این کار ها می‎ توانید به فرزند خود در درک بهتر کلمات کمک کنید (حتی اگر هنوز نتواند آن ها را به زبان بیاورد):

به او کمک کنید تا دست خود را به همراه موسیقی نواخته شده ، روی صفحه حرکت دهد.

به فرزندتان اسباب بازی بدهید و چیزی در مورد آن به او بگویید .

او را مقابل آینه قرار دهید و از او بپرسید "این کیه؟" ؛ سپس نام او را تکرار کنید .

از فرزند خود سوال بپرسید . برای مثال از او بپرسید " هاپو کجاست ؟"؛ اگر واکنشی نشان نداد، به او نشان دهید که سگ عروسکی او کجاست.

از 9 تا 12 ماهگی

کودک شما در این دوره شروع به درک کلمات ساده خواهد کرد . اگر در حین انجام کاری به او بگویید "نه نه" ، متوقف شده و به شما خیره خواهد شد . اگر کسی از او بپرسد "مامان کجاست ؟"، او به دنبال شما خواهد گشت . او با اشاره و زبان بدن خود سعی در انتقال پیامی به شما خواهد داشت .

برای مثال وقتی به شما نگاه می‎ کند و دستان خود را بالا می ‎برد ، سعی در انتقال این پیام که می ‎خواهد بغلش کنید به شما خواهد داشت . شما می ‎توانید با تکان دادن دست خود به او بیاموزید که چگونه با شما خداحافظی کند .

از 12 تا 15 ماهگی

نوزادان در این دوره شروع به استفاده از کلمات می‎ کنند . آن ها صحبت کردن را با استفاده کلمات ساده ای مانند "بابا" و یا "دَدَ" برای رفتن به گردش ، آغاز می ‎کنند . در این دوره بیشتر بچه ها توانایی استفاده از 1 یا 2 کلمه را دارند و بیش از 25 کلمه را درک می ‎کنند .

برای مثال اگر از او اسباب بازی بخواهید ، برای شما خواهد آورد . او می‎ تواند بدون استفاده از کلمات و تنها با استفاده از دستان خود و ادای برخی اصوات ، چیزی از شما بخواهد . شما با انجام کارهای زیر می ‎توانید به او در بیان کلماتی که توانایی تلفظ آن ها را ندارد کمک کنید :

1. در مورد اشیائی که از آن ها استفاده می ‎کنید با کودک خود صحبت کنید و به او فرصت دهید تا نام آن ها را تکرار کند.

2. از کودک خود درباره اشکال موجود در نقاشی های کتاب داستان سوال کنید و به او فرصت دهید تا نام آن را بگوید .

3. وقتی کودکتان موفق به بردن نام اشیا می ‎شود به او لبخند بزنید و برایش دست بزنید . چیزی درباره آن شیء به کودکتان بگویید . برای مثال " اون سگ رو ببین ! چقدر بزرگه ! دمشو نگاه کن "

4. در مورد چیز هایی که فرزندتان علاقه بیشتری به آن ها نشان می ‎دهد با او صحبت کنید . به او فرصت دهید تا کلمات شما را تکرار کند .

5. در مورد کارهای روزمره خود با او صحبت کنید . برای مثال "دوست داری کدوم لباستو بپوشی ؟"، " شیر یا آبمیوه می ‎خوری ؟"

6. در مورد کلمه هایی که کودکتان از آن ها استفاده می ‎کند ، صحبت کنید . برای مثال وقتی می گوید توپ ، شما بگویید " اون توپ بزرگ و قرمز مال توئه "

7. عروسک ها و اسباب بازی های مورد علاقه کودکتان را در مکالمه هایتان دخیل کنید . برای مثال بگویید " نازنین دوست داره با ما بازی کنه . به نظرت بلده برامون غذا درست کنه ؟"

از 15 تا 18 ماهگی

کودک شما در این دوره از حرکات پیچیده تری برای ایجاد ارتباط با شما استفاده خواهد کرد و به تلاش خود در ساخت واژگان بیشتر ادامه خواهد داد . او ممکن است دست شما را بگیرد ، با شما به سمت قفسه کتاب برود و به یک کتاب اشاره کند تا با یکدیگر آن را بخوانید . شما با انجام کارهای زیر می ‎توانید به فرزندتان در برقراری ارتباط با خودتان کمک کنید :

• به او بگویید "بینیتو به من نشون بده "؛ سپس به بینی خود اشاره کنید . این کار را در مورد انگشتان دست ، پا، چشم، زانو وغیره نیز انجام دهید .

• یکی از اسباب بازی های کودکتان را پنهان کرده و از بخواهید که آن را پیدا کند . به او در انجام این کار کمک کنید و در این لذت شریک شوید .

• وقتی کودکتان به شما چیزی داد ، در رابطه با آن با او صحبت کنید ، مثلا اگر به شما کتابی داد از او تشکر کنید و عکس های آن را به او نشان دهید .

  از 18 ماهگی تا 2 سالگی

  کودک شما در این دوره قادر به دنبال کردن دستورالعمل ها بوده و می ‎تواند کلمات را در کنار هم قرار دهد مانند "ماشین برو" یا "آب بده" . او همچنین در این دوره شروع به انجام بازی هایی می‎ کند که باعث توسعه زبان گفتار او می ‎شوند. با انجام کارهای زیر می ‎توانید به تقویت مهارت های ارتباطی کودک خود کمک کنید:

  • از فرزند خود کمک بخواهید. برای مثال از او بخواهید که فنجانش را روی میز بگذارد یا کفش هایش را نزد شما بیاورد .

  • برای فرزند خود شعر بخوانید و از او بخواهید که آنچه که در محیط اطراف خود می ‎بیند را برای شما نام ببرد .

  • کودک خود را تشویق کنید تا در مورد اسباب بازی های خود با سایر هم سن و سالانش صحبت کرده و ارتباط برقرار کند.

  • با فرزند خود عروسک بازی کنید ، برای عروسک هایش غذا درست کنید و تلفنی حرف بزنید یا سایر عروسک ها را به مهمانی دعوت کنید .

    از 2 تا 3 سالگی 

  مهارت های ارتباطی کودکتان از 2 تا 3 سالگی با تقویت لب های او توسعه پیدا خواهد کرد و او می‎ تواند کلمات بیشتری را برای ایجاد جملات ساده در کنار هم قرار دهد . برای مثال او می‎ تواند بگوید "مامان خداحافظ" .

  او همچنین در این دوره قادر به پاسخگویی به سوالات ساده مانند "خرست کجاست ؟" نیز می ‎باشد . تا 36 ماه آینده فرزندتان توانایی پاسخگویی به برخی سوالات پیچیده تر مانند "وقتی گرسنه ای چه کاری انجام می ‎دی ؟" را کسب خواهد کرد . او در این دوره بازی های خیالی بیشتری انجام می دهد ، مانند رفتن به محل کار ، تعمیر ماشین اسباب بازی و مراقبت از عروسک ها.

  شما در این دوره با انجام کارهای زیر، قادر به کمک به فرزندان در ساخت جملات پیچیده تر و کارهای مهم تر خواهید بود :

  1. به فرزندتان نام و نام خانوادگی اش را بیاموزید.

  2. در رابطه با تعداد، اندازه و شکل اشیاء مختلف از او سوال کنید.

  3. از فرزند خود سوالاتی بپرسید که جواب آن ها "آره" و یا "نه" نباشد . برای مثال بگویید " وای چقدر کرم اینجاست ! چندتا کرم اینجاست ؟ اونا دارن کجا می ‎رن ؟"، سپس صبر کنید و منتظر شنیدن جواب او باشید . در صورت لزوم می ‎توانید بگویید "من 5 تا کرم می ‎بینم . به نظرت اونا می ‎خوان برن پارک یا مغازه ؟"

  4. از فرزندتان بخواهید تا داستان کتاب مورد علاقه اش را برایتان تعریف کند . از او بپرسید "چه اتفاقی برای او 3 تا خوک کوچولو افتاد ؟" خواندن کتاب به توسعه زبان گفتار کودکتان کمک خواهد کرد . او را به کتابخانه ببرید و به سلیقه خودش برایش کتاب ب . او از انجام این کار با شما لذت خواهد برد .

  5. بازی های تخیلی و سرگرم کننده انجام دهید. بازی کردن و نقش آفرینی ، فرصت های غنی برای استفاده و یادگیری زبان در اختیار فرزندتان قرار خواهد داد .

  6. فراموش نکنید که فرزندتان هنوز به محیطی آرام نیازمند است که این موضوع فقط مختص زمان خواب او نیست . تلوزیون و رادیو را خاموش کنید و بگذارید کودکتان از بازی کردن ، آواز خواندن و صحبت کردن با شما در محیطی آرام لذت ببرد.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/316-shyvh-amvzsh-skhnvry-v-hrf-zdn-bh-kvdk-tvst-madr.html

چرا موقع شيردهي از يک ، از ديگر شير مي چکد؟

در دسته اي ن، شير به راحتي از ها مي چکد اما در دسته ديگر، شير به شدت و با فوران بيرون مي زند و يا ممکن است از مقابل شير خارج نشود. هر سه حالت طبيعي است ، زيرا در نتيجه فرايند پايين آمدن شير و جمع شدن آن در قسمت نوک صورت مي گيرد. همچنين اين فرايند پاسخي است به آن حالت سنگين و کشيدگي که در ها در ابتداي شيردهي حس مي کنيد يا آن حالت سفتي که در هر دو در هنگام گريه نوزاد در اثر گرسنگي احساس مي کنيد. در داخل هر دو کاسه سوتين لايه هايي جاذب قرار دهيد تا از خيس شدن يا لک شدن لباستان جلوگيري کنيد.

چكيدن شيراز در شب هنگام

 اين حالت طبيعي است. زيرا شما در شب استراحت مي کنيد و از طرف ديگر شبها به علت ترشح هورمون پرولاکتين هايتان به طور طبيعي شير زيادي توليد مي کند و بنابراين ممکن است بعد از چند ساعت به علت خيس بودن لباستان از خواب بيدار شويد.براي راحتي، قبل از اين که بخوابيد سوتين مخصوص شيردهي با اندازه مناسب به تن کنيد و در کاسه هاي آن لايه هاي جاذب قرار دهيد.

احساس پري در ها

معمولا اين احساس پري در ها بخصوص 2 تا 4 روز بعد از تولد نوزاد طبيعي است، زيرا جريان خون در ها افزايش مي يابد و باعث ورود شير به داخل آنها مي شود که اصطلاحا  " رگ کردن " ناميده مي شود.ممکن است هايتان زق زق کند، حالت قلنبه قلنبه پيدا کند و دردناک شود.ممکن است در اثر رگ کردن ها نوک آنها حالت برجستگي خود را از دست بدهد و نوزاد نتواند به راحتي آنها را در دهان بگيرد. اگر با چنين مساله اي مواجه شديد، حمام آب گرم بگيريد يا ليف حوله اي خيسي را روي هايتان قرار دهيد. اگر اين کار هم کمکي نکرد، با دست يا با شيردوش مقداري شير را از هايتان بدوشيد. هيچگاه ها را به طور کامل از شير خالي نکنيد، فقط مقدار خيلي کمي شير بدوشيد. اگر لازم شدف نوزادتان را در فواصل کم شيد بدهيد. در حين شير دادن، را ماساژ دهيد، اين کار باعث مي شود شير به جريان بيفتد و حالت رگ کردن بتدريج برطرف شود.

 راهنمايي درباره شيردهي

مي توانيد با ماما، مددکار بهداشت، مشاور دوران شيردهي، متخصص ن يا متخصص کودکان صحبت کنيد. با تکيه بر اينکه شيردهي امري غريزي است، نميتوان گفت که شروع آن کار آساني است. بسياري از مادران در هفته هاي اول مشکلات زيادي در اين رابطه دارند. بنابراين قبل از اينکه اين مساله باعث شود شيردهي با را ترک کنيد، با ديگران م نماييد. 

نقش شيردهي و تناسب اندام

 اين امر به شما کمک مي کند تا دوباره تناسب اندام را به دست آوريد. شيردهي روي متابوليسم شما تاثير مي گذارد و نياز به کالري در بدن شما را بالا مي برد. همچنين هورمونهايي که در اين زمان ترشح مي گردند، باعث مي گردند خيلي سريع رحم منقبض شود تا به اندازه طبيعي خود برسد و نيز شير دادن چربيهاي اضافه اي را که در نواحي مختلف بدن در طي حاملگي جمع شده است، کاهش مي دهد. اما فراموش نکنيد که اين مساله به گذشت زمان نياز دارد.

 

 

دوشيدن شير

چنانچه مدتي از نوززادتان جدا هستيد و نمي توانيد به او شير بدهيد (و در اين مدت نوزاد از شير خشک يا شير دوشيده شده شما تغذيه مي کند) براي حفظ کردن ميزان توليد شير، بايد شيرتان را بدوشيد و در صورت مک نزدن نوزاد ممکن است هر 4 ساعت دوشيده شود.چنانچه لازم است به طور مرتب شير خود را بدوشيد، مي توانيد از شيردوش استفاده کنيد.

 

سوالاتي که برای يک مادر شيرده به وجود می آید:

نگهداري از شير دوشيده

مي توان شير دوشيده شده را به مدت 24 ساعت در يک شيشه استريل در يخچال در يک کيف مجهز به دستگاه خنک کننده يا در يک کلمن يخ نگهداري کرد. براي گرم کردن آن به هنگام استفاده، بايد شيشه را در کاسه آب گرم قرار دهيد. اگر بخواهيد مدت بيشتري از اين شير نگهداري کنيد، بايد آن را در يک ظرف پلاستيکي ريخته و منجمد کنيد. بدين ترتيب، شير تا حدود 6 ماه قابل استفاده است. براي ذوب کردن آن، شيشه را در دماي اتاق يا درون يخچال قرار دهيد. هيچگاه اين شير را دوباره گرم يا منجمد نکنيد، چون فقط براي يک نوبت مي توان شير مادر را منجمد کرد.

 بهترين راه براي افزايش توليد شير و حفظ اين ميزان

هر موقع نوزادتان گرسنه شد بايد به او شير بدهيد، زيرا ميزان توليد شير بر پايه ميزان تقاضا و عرضه است.نوزادان با وزن بيشتر نسبت به نوزادان کم وزن به شير بيشتري احتياج دارند. همچنين در طول دوران شيردهي نبايد نگراني و فشار روحي داشته باشيد زيرا اين حالت باعث جلوگيري از جريان شير درون ها مي گردد. مراقب سلامت خود باشيد و به ميزان کافي استراحت کنيد. سعي کنيد بعد از ظهرها دراز بکشيد. انجام کارهاي جسمي سنگين را يا به بعد محول کرده يا بر عهده شخص ديگري بگذاريد. تمرينهاي ورزشي شديد پيشنهاد نمي شود، زيرا حتي اگر ورزشکار هم باشيد انجام اين ورزشها باعث مي شود کالري زيادي به مصرف برسد و ميزان اسيد لاکتيک در شير مادر افزايش مي يابد. آب زيادي بنوشيد و رژيم غذايي متعادل و متوازني داشته باشيد.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/313-chra-mvghe-shrdh-az-k-pstan-az-pstan-dgr-shr-m-chkd.html

علت سیاه شدن ناخن پا و روش‌های درمان آن

 

۱. ضربه‌های مداوم در اثر کفش نامناسب

 

وقتی کفشی که به پا می‌کنید، مناسب و اندازه نباشد، احتمال فشار آمدن به پا زیاد خواهد شد. تحت فشار قرار گرفتن مکرر پا ممکن است باعث ایجاد آسیب‌هایی نظیر: تاول‌های کوچک یا خونی زیر ناخن بشود. در برخی موارد که مشکل چندان جدی نیست، ناخن سیاه می‌شود و به‌مرور زمان نیز بدون هیچ‌گونه درمانی بهبود می‌یابد. اما در موارد شدید، یعنی زمانی‌که ناخن از بستر انگشت جدا می‌شود، لزوم مراجعه به پزشک و پیگیری درمان جدی افزایش می‌یابد.

۲. جراحت و ضربه‌های ناگهانی

در برخی موارد نیز تروما یا ضربه‌ای ناگهانی به پا وارد می‌شود و این ضربه‌ باعث جمع‌شدن خون در آن ناحیه می‌شود. بلافاصله انگشت آسیب می‌بیند و خون زیر پوست ناخن جمع می‌شود. وجود خون باعث ایجاد درد و وَرَم می‌شود. در این‌گونه موارد، پزشک به‌سادگی می‌تواند مشکل را درمان کند و با سوزنی خون را از زیر ناخن بیرون بکشد.

۳. عفونت‌های قارچی

عفونت‌های قارچی نیز ازجمله عواملی هستند که در سیاه شدن ناخن پا نقش دارند. به‌طور معمول، عفونت‌های قارچی باعث تغییر رنگ ناخن‌ها به زرد یا سفید می‌شوند. ممکن است در اطراف عفونت، زوایدی ایجاد شود و باعث سیاه به‌نظر رسیدن رنگ ناخن بشوند. ناخن‌های پا بسیار در معرض ابتلا به قارچ هستند زیرا جوراب و کفش، محیطی گرم و مرطوب برای رشد قارچ‌ها و عفونت ایجاد می‌کنند. با رعایت بهداشت و نظافت، احتمال ابتلا به قارچ تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند.

۴. ملانوما

در مواردی نادر، سیاه شدن ناخن پا در اثر ملانوما شکل می‌گیرد. ملانوما یکی از آزاردهنده‌ترین انواع سرطان‌های پوستی است. ملانوما باعث به‌وجود آمدن تکه‌ یا تکه‌هایی سیاه، تیره و غیرعادی روی پوست می‌شود. در برخی از موارد نیز، بخش‌های سیاه پوستی به زیر ناخن‌ها نیز سرایت می‌کنند. ملانوما به‌آرامی رشد می‌کند و با نشانه‌ای خاص همراه نیست به همین خاطر، در مراحل اولیه قابل تشخیص نیست به‌ویژه زمانی که از زیر ناخن شروع می‌شود.

۵. تغییرات در رنگدانه‌ها

رنگ پوست افراد می‌تواند به‌مرور زمان عوض بشود. در افرادی که پوست تیره‌تری دارند، ممکن است بخش‌های پوستی تیره در زیر ناخن‌ها گسترش بیابد. تغییرات رنگدانه‌ها معمولا به شکل یکپارچه صورت می‌گیرد. یعنی اگر یکی از انگشتان پا دچار این مشکل بشود، انگشت مشابه در پای دیگر نیز درگیر خواهد شد. این موضوع برای ناخن‌های دست نیز صادق است.

۶. موارد اساسی و زمینه‌ساز

موارد اندکی از وضعیت‌های پزشکی خاص باعث سیاه شدن ناخن پا می‌شوند، مثلا:

• انواع دیابت؛
• بیماری‌های کبدی؛
• بیماری‌های قلبی؛
• کم‌خونی (آنِمی).

در بیشتر موارد نام‌برده شده، درمان بیماری‌ها به بازگشت رنگ اصلی ناخن کمک می‌کند.

درمان سیاه شدن ناخن پا چگونه است؟

درمان این مشکل بنا به‌علت ایجاد آن متفاوت خواهد بود.

۱. درمان سیاه شدن ناخن پا در اثر ضربه

وقتی سیاهی در اثر ضربه‌ای ناگهانی و جراحت صورت بگیرد، پزشک در ناخن سوراخ کوچکی ایجاد می‌کند و از سوزن کمک می‌گیرد. از طریق این سوراخ، خون بیرون کشیده می‌شود و فشاری که در طول زمان در این ناحیه ایجاد شده، تسکین پیدا می‌کند. در موارد حادتری که عفونت شکل گرفته است، نیاز به تجویز دارو برای بهبود فرد احساس می‌شود.

۲. درمان سیاه شدن ناخن پا در اثر کفش نامناسب

اگر سیاه شدن ناخن پا نتیجه‌ی استفاده از کفش‌های نامناسب باشد، پزشک از فرد می‌خواهد که کفش‌ها را تعویض کند و به پاها استراحت بدهد.

۳. درمان سیاه شدن ناخن پا در اثر عفونت قارچی و …

در صورت عفونت‌های قارچی، استفاده از پماد‌ها و کرم‌های بدون نسخه می‌تواند به درمان این مسئله کمک کند اما اگر استفاده از این مواد دارویی در طی چند روز، پاسخ و نتیجه‌ای به‌همراه نداشته باشد، لزوم مراجعه به پزشک پدیدار خواهد شد.

در مواردی که کبودی به‌خاطر وجود بیماری‌های اساسی ایجاد می‌شود، لازم است با رعایت نکات درمانیِ ویژه مثلا رعایت رژیم غذایی، مشکل درمان بشود.

در مواردی که این سیاهی مشکوک به سرطان است، باید دقیقا از سوی پزشک با روش‌های در دسترس، موضوع بررسی و پیگیری بشود.

پیشگیری از سیاه شدن ناخن پا

پیشگیری از کبودی ناخن شست پا همیشه ممکن نیست. اما راهکارهایی برای ممانعت از ایجاد سیاهی در ناخن پا وجود دارد:

• استفاده از کرم‌های ضدآفتاب و پرهیز از قرار گرفتن در معرض اشعه‌ی فرابنفش؛
• استفاده از کفش‌های مناسب؛
• استفاده از پاپوش‌های مناسب در محل کار و باشگاه؛
• استفاده از پاپوش مناسب در مکان‌هایی مانند حمام عمومی؛
• درمان وضعیت‌های پزشکی خاصی که منجر به سیاهی ناخن می‌شوند.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/304-elt-syah-shdn-nakhn-pa-v-rvshhay-drman-an.html

چه نوع کتابی مناسب کودک ما است؟

والدین همان گونه که برای خوراک و پوشاک کودک زمان می گذارند، برای رشد صحیح ذهنی او باید از خود همت نشان دهند.

وقتی انسان پا به دنیا می گذارد و با حواس خود با پیرامونش ارتباط برقرار می کند. با اولین چیزی که لمس می کند، می شنود و می بیند، کنجکاویش تحریک می شود. پرسش کردن به دنبال ایجاد علامت سوالی در ذهن شروع می شود.

عدم دریافت پاسخ صحیح به این پرسش ها در کودکان منجر به رشد فکری ضعیف، کاهش خلاقیت، بی انگیزگی، بی علاقگی به تحصیل و. می شود.

کودکان بر اساس جواب های دریافتی یاد می گیرند که چگونه زندگی، افکار و شخصیت خود را شکل دهند. در همین راستا والدین هم می خواهند، در این شکل گیری سهیم بوده و نظارت مستقیم داشته باشند. این امر، زمانی تحقق می یابد که کودک به والدینش اعتماد کامل داشته باشد. و نیز احساس کنند که والدینشان برای تمام پرسش های آنها جواب درستی دارند.

هیچ وقت به کودک خود دروغ نگویید و برای او داستان سرایی نکنید. اگر از شما دروغی بشنود اعتمادش نسبت به شما از بین می رود. اعتمادی که دیگر به سختی می توان آن را دوباره به دست آورد.

یکی از مهمترین و در دسترس ترین منابعی که ازهمان ابتدا برای پاسخ به پرسش های کودکان وجود دارد، خود والدین، کتابها و در حال حاضر اینترنت می باشد. زمانی دغدغه والدین، کوچه- خیابان و بچه های بی ادب  بود که مبادا آنها تربیت کودکشان را خراب کنند. در صورتی که این روزها فرزندانشان دیگر با بچه های کوچه و خیابان خود را سرگرم نمی کنند. بلکه آنها دوستان جدیدی پیدا کرده اند. دوستانی که ممکن است بی ادب تر از بچه های کوچه و خیابان باشند.

در حال حاضر آمارهای حاصل از تحقیقات حاکی از آن است که بیش از دهها میلیون کودک با کامپیوتر و اینترنت سرو کار دارند. آنها برای دست یابی به اطلاعات مورد نظرشان و بازی های آنلاین ساعت ها پشت میز کامپیوتر وقت صرف می کنند.

این مسئله ممکن است، گذشته از تاثیر مخرب بر رفتار و واکنش های آنها ، تاثیرهای سوء، هم از لحاظ جسمی و رشد نامناسب بر روی کودکان داشته باشد.

اما سوالی که در این جا مطرح می شود، این است که چه نوع کتابی مناسب کودک ما است؟

در پاسخ به این پرسش باید گفت که این مسئله مستقیما به سن کودک بستگی دارد.

نکته اول: کتاب خردسالان باید پر از تصاویر با رنگ های شاد و براق باشد و نوشته های کمی داشته باشد.زیرا یک تصویر بهتر از هزار کلمه مفهوم را می رساند. برای آموزش و خلاقیت هم تصویر حرف اول را می زند.

نکته دوم: کتاب باید محتوای خلاقانه داشته باشد و خواندن آن برای کودک هیجان انگیز و جالب باشد. علاوه بر آن باید اتفاقات در داستان سریع باشد. شخصیت های داستان باید به خوبی معرفی شده و برای کودک باور پذیر باشند. مشکلات و مسائل شخصیت های داستان باید مشابه مشکلات و مسائلی باشند که کودک در آن سن با آنها مواجه می شود.
 

نکته سوم: وجود صحبت های خنده دار و لطیفه های بامزه در لابه لای گفتگوهای شخصیت ضروری است.
 

نکته چهارم: تقسیم بندی کتاب باید به گونه ای باشد که خواندن کتاب را برای کودک آسان کند. قلم و خط نوشته ای کتاب باید به چشم کودکان آشنا باشد. این نکته به فهم و شناخت بیشتر کلمات توسط کودک کمک می کند.

نکته پنجم: بهتر است کتاب با اطلاعات کمی شروع شود. فقط اطلاعات ضروری مانند اطلاعات کلی در مورد شخصیت اصلی داستان، اسامی و محل زندگی آنها باید در ابتدای کتاب باشد.  اطلاعات اضافی کودک را خسته کرده و دیگر میلی به کتاب خوانی نشان نخواهد داد.

 

نکته ششم: قسمت پایانی کتاب هم بسیار مهم است. در انتها، همه مشکلات و مسائل باید حل شده باشد و کتاب پایان خوشی داشته باشد. بویژه اگر مخاطبان آن کودکان خردسال باشند.
 

نکته هفتم: تعداد صفحه های کتاب هم از اهمیت خاصی برخوردار است. کتاب هایی که نوشته و عکس با هم دارند. باید بین 25 تا 35 صفحه باشند و کتاب های مصور نباید بیشتر از 16 صفحه داشته باشند.
 

نکته هشتم: داستان باید دارای محتوای آموزشی نیز باشد. یک داستان خوب باید به کودک نکات اخلاقی، فرهنگی و ارزش های مذهبی را بطور غیر مستقیم آموزش دهد.
 

نکته نهم: کتاب خوب برای کودکان باید شخصیت هایی داشته باشد که بتوانند در شرایط سخت قادر به تصمیم گیری درست شود. شجاعانه برای زنده ماندن و زندگی خود تلاش کرده و در تمام مراحل از اصول صحیح اخلاقی پیروی کنند.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/298-chh-nve-ktaby-mnasb-kvdk-ma-ast.html

 میوه دادن به نوزاد ؛ کدام میوه ها و از چند ماهگی ؟

 

میوه را می توان به عنوان اولین غذای جامد به نوزاد داد اما نه هر میوه ای. میوه های اسیدی مانند پرتقال و توت فرنگی برای کودکان زیر یک سال مضر است. 

برای نوزاد و کودکان، برای اولین بار چه میوه ای مناسب است؟

زمانی که نوزاد شما بین 4 تا 6 ماه دارد، شما معمولا می توانید مواد غذایی خرد شده را به رژیم غذایی آنها اضافه کنید. میوه یکی از مهم ترین مواد غذایی مغذی است که غنی از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری برای کودک شما می باشد. در حالی که تمام میوه ها حاوی مواد مغذی هستند، نباید از ابتدا کودک خود را با آنها تغذیه کنیم.

 

زمانبندی:

هنگامی که کودک شما می تواند سر خود را نگه دارد و بدون کمک بنشیند، احتمالاً می توانید شروع به دادن غذاهای جامد به او کنید البته قبل از ارائه هر نوع غذای جامد برای اولین بار با متخصص اطفال م کنید.

 

اولین میوه ها برای نوزاد:

از میوه هایی که به راحتی قابل هضم هستند، شروع کنید.

سیب رنده شده منبع تغذیه ای از ویتامین C است که به بدن کودک شما کمک می کند تا آهن را جذب کرده و یک سیستم ایمنی سالم داشته باشد. سیب همچنین حاوی فیبر است، که باعث کم شدن علائم یبوست در کودک میشود.

موز له شده دوز سالمی از پتاسیم را دارد که عملکرد عضلانی و قلب را بهبود می بخشد.

هلو نیز غنی از فیبر، ویتامین C ویتامین A و مواد مغذی است که سلامت و بینایی را بهبود می بخشد و باعث تشکیل سلول های سفید خون می شود.

 گلابی و زردآلو میوه هایی هستند که به راحتی قابل هضم می باشند.

 

میوه مجاز برای نوزاد:

موز:

تقریباً به هر کودکی برای اولین بار موز داده میشود، موزها ملایم و آسان برای جویدن هستند، که سرشار از ویتامین C ویتامین B6 و پتاسیم می باشند و برای اولین بار انتخاب مناسبی هستند.

یکی از متخصصین تغذیه می گوید که می توانید برای صبحانه به کودکانتان موز له شده بدهید و یا با شیر مادر یا شیر گاو مخلوط کنید و همانطور که نوزادشان بزرگ تر می شود، موز می تواند به عنوان یک میان وعده با میوه های دیگر ترکیب شود یا همراه با غلات مصرف شود.

 

آووکادو:

آووکادو سبز است و به طور معمول به عنوان یک گیاه یا سبزی شناخته می شود، اما در واقع یک میوه غنی از مواد مغذی، پر از ویتامین C ویتامین K و فولات است. شما می توانید به کودک 4 تا 6 ماهه خود آووکادو دهید.

یکی از روش های استفاده از آووکادو آن است که آن را با موز ترکیب و مخلوط کنید، که بسیار خوشمزه است و فقط می توانید یک قاشق غذاخوری از آن را به کودک تازه خود بدهید.

 

سیب:

خوردن یک عدد سیب در روز می تواند به کودک شما کمک کند تا بدن سالمی داشته باشد. کمبود آهن در نوزادان رایج است، ویتامین C موجود در سیب به این کمبود کمک خواهد کرد و می توانید آن را با غذاهای غنی از آهن مانند سبزیجات پخته، زرده تخم مرغ و برنج قهوه مخلوط کنید، تا بهترین نتایج را به دست آورید.

 

انبه:

انبه را می توان به رژیم غذایی کودک بین 6 تا 8 ماهه خود اضافه کرد که منبع خوبی از ویتامین B6 و همچنین پتاسیم، فیبر و مصر هستند و می توان آنها را به سادگی پخت و یا خام مصرف کرد و یا می توانید با ماست و سبزیجات ترکیب کنید و استفاده کنید.

زمانی که کودکان شروع به تغذیه میوه ها می کنند، انتخاب انبه گزینه مناسبی هست و در رشد مهارتهای حرکتی نقش بسزایی خواهد داشت.

 

طالبی:

بابرش آنها به مربع های کوچک می توانید با برنج قهوه ای و یا ماست ترکیب کنید و به عنوان برده های غذایی به کودک خود بدهید.

به طور کلی میوه ها دارای مزیت شیرین و ارزش غذایی بالا هستند و هنگامی که آنها را در زمان مناسب به کودک خود با سایر غذاهای مغذی بدهید، می توانند کمک کنند تا کودک شاد و سالمی داشته باشید.

 

میوه برای کودک زیر یکسال 

میوه هایی که باید از دادن آنها به نوزاد اجتناب شود:

شما باید از دادن میوه های بسیار اسیدی مانند: پرتقال، گریپ فروت و توت فرنگی به کودک خود تا زمانی که نزدیک به یک سال شود، دوری کنید.

غذاهای بسیار اسیدی ممکن است باعث بروز خارش دردناک و عمیق شود.

همچنین باید از میوه هایی با سطوح بالای آفتکش اجتناب کنید.

گلابی، هلو، سیب و آلو می تواند سطوح بالای آفت کش ها را داشته باشد، این بدان معنا نیست که نمی توانید این میوه ها را بخورید، سعی کنید ارگانیک آنها را تهیه کنید و تا حد ممکن به خوبی شستشو دهید و آنها را پوست بکنید و به قطعات کوچک به کودک خود بدهید.

 

غذا دادن به کودک:

یک کودک زیر یک سال میتواند در روز، دو یا سه بار از یک میوه استفاده کند و برای اولین بار باید مراقب واکنش پس از خوردن میوه تازه را باشید و در صورت مشاهده اسهال یا استفراغ با متخصص اطفال تماس بگیرید.

به فرزندتان با استفاده از یک کاسه و قاشق کوچک طرز صحیح غذا خوردن را آموزش دهید.

 

میوه های ممنوعه برای نوزادان

آیا اولین غذایی که به کودک خود می دهید باید جزو میوه ها و سبزیجات باشد؟

بهترین گزینه چنین است، که زمانی که کودک شما 6 ماه دارد، بتوانید میوه را در رژیم غذایی او بگنجانید.

نکته این است که نوزاد خود را با طعم های مختلف و بافت نرم قبل از شش ماهگی آشنا کنید.

اولویت های غذا در هر خانواده ای متفاوت است، بنابراین آنچه که برای شما و کودک شما مناسب است را انجام دهید.

اما به هر حال برخی از توصیه های غذایی را در زیر آورده ایم:

• سبزیجات پخته شده مانند سیب زمینی یا هویج

• میوه هایی مانند موز، آووکادو، گلابی و سیب

• میوه های پخته شده مانند: هلو 

کودکان معمولاً مواد غذایی شیرین را ترجیح می دهند، زیرا شیر مادر به طور طبیعی شیرین است. اما اگر کودک شما آن را بپذیرد، میتوانید طعم های دیگر را نیز به او معرفی کنید.

 

میوه نوزاد 

هر روز باید چه مقدار میوه را به فرزندانتان بدهید:

کودکان یک تا دو سال: حدود نصف میوه

کودکان 2 تا 3 سال: حدود یک عدد میوه

کودکان 4 تا 8 سال: حدود یک و نیم عدد میوه

کودکان 9 سال و یا بالاتر را می توانید تشویق کنید تا در روز 2 عدد میوه مصرف کنند.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/295-myvh-dadn-bh-nvzad-kdam-myvh-ha-v-az-chnd-mahgy-.html

 تماشای تلویزیون کودکان را مدیریت کنیم

تلویزیون یکی از مهم‌ترین ابزار تعلیم و تربیت است و از آنجا که سنین کودکی و نوجوانی نیز حساس‌ترین سن تعلیم و تربیت محسوب می‌شود ، تماشای تلویزیون بر روح و روان آنها تاثیر می‌گذارد، اما والدین نباید کودک را آزاد بگذارند تا همه برنامه‌های تلویزیون را تماشا کند و در واقع باید این کار را به نحو مطلوب مدیریت کنند . 

آیا شما هم در مورد زمانی که کودکان برای تماشای برنامه‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای صرف می‌کنند نگران هستید؟

اگر چه بعضی از برنامه‌هایی که از تلویزیون پخش می‌کنند مفید و آموزنده است، اما برخی از برنامه‌ها برای کودک غیر مفید است و نیازی نیست که کودک آن برنامه‌ها را ببیند.

آیا می‌دانید تماشای بیش از حد برنامه‌های تلویزیون و بازی‌های رایانه‌ای چه تاثیراتی روی کودک دلبندتان می‌گذارد؟

 

اضافه‌وزن

کودکانی که بیش از دو ساعت تلویزیون تماشا می‌کنند یا مشغول بازی با رایانه می‌شوند، بتدریج دچار اضافه‌وزن شده و در نتیجه چاق می‌شوند.

 

بی‌نظمی در خواب

کودکانی که بیشتر وقت خود را صرف تماشای برنامه‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای می‌کنند، ترجیح می‌دهند تا دیر وقت بیدار بمانند و برنامه‌های تلویزیون را ببینند یا با رایانه بازی کنند. در نتیجه شب‌ها دیر به رختخواب می‌روند و دیر هم از خواب بیدار می‌شوند.

 

مشکلات اخلاقی

کودکانی که بیش از دو ساعت تلویزیون تماشا می‌کنند یا سرگرم بازی با رایانه می‌شوند، هم به لحاظ روحی- روانی و هم اخلاقی، بیشتر از کودکانی که بندرت تلویزیون تماشا می‌کنند، دچار مشکلات اخلاقی می‌شوند حتی ممکن است گستاخی کنند و بچه‌های دیگر را مورد آزار و اذیت قرار دهند. زیرا نمایش برخی فیلم‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای مناسب با سن آنها نیست.

 

افت تحصیلی

کودکانی که در اتاقشان تلویزیون یا رایانه دارند، تکالیف مدرسه خود را درست و کامل انجام نمی‌دهند، زیرا آنها بیشتر وقت خود را صرف دیدن برنامه‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای می‌کنند، در نتیجه دچار افت تحصیلی می‌شوند، اما کودکانی که در اتاقشان تلویزیون یا رایانه ندارند، تکالیف‌شان را بهتر و کامل‌تر انجام می‌دهند.

 

رفتارهای خشونت‌آمیز

کودکانی که فیلم‌های خشونت‌آمیز و محرک را در تلویزیون یا سینما و. تماشا می‌کنند، ممکن است تحت تاثیر این‌گونه فیلم‌ها قرار بگیرند و رفتارهای خشونت‌آمیزی از خود بروز بدهند.

البته در برخی از بازی‌های رایانه‌ای هم اعمال خشونت‌آمیز وجود دارد. در نتیجه دیدن این‌گونه فیلم‌ها و بازی‌ها، روح حساس و لطیف کودک را شدیدا تحریک کرده و کودک نیز باور می‌کند که اعمال خشونت‌آمیز، هم بخشی از زندگی است و هم راهکاری برای حل مشکلات.

با وجود این به والدین توصیه می‌کنیم که تحت هیچ عنوانی اجازه ندهند کودکشان فیلم‌ها یا بازی‌های خشونت‌آمیز تماشا کند.

 

کم‌شدن بازی‌های گروهی

کودکانی که بیش از حد برنامه‌های تلویزیون تماشا می‌کنند یا به طور پیوسته با رایانه بازی می‌کنند. ممکن است بندرت به بازی‌های جمعی یا فعالیت‌های گروهی روی آورند. چگونه می‌توانیم مدت زمان تماشای برنامه‌های تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای را کم کنیم؟

 

خاموش‌ کردن تلویزیون

یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث می‌شود، تا کودک به دیدن برنامه‌های تلویزیون عادت کند این است که تلویزیون به طور شبانه‌روز روشن باشد. اگر به طور جدی تلویزیون تماشا نمی‌کنید بهتر است، آن را خاموش کنید.

کودکانی که در اتاقشان تلویزیون یا رایانه دارند، بیشتر از کودکان دیگر از تلویزیون یا رایانه استفاده می‌کنند. حتی ممکن است برنامه‌ها یا بازی‌هایی را ببینند که مناسب سن‌شان نیست. پس بهتر است تلویزیون یا رایانه را از اتاق کودکان خارج کنید.

 

هرگز جلوی تلویزیون غذا نخورید

هیچ‌گاه به کودکان اجازه ندهید هنگامی که تلویزیون روشن است غذا یا هر خوراکی دیگری را بخورند، زیرا ممکن است متوجه نشود که چقدر غذا خورده و دچار اضافه‌وزن شود یا ممکن است به دیدن برنامه‌های تلویزیون عادت کنند. بنابراین جلوی تلویزیون چیزی نخورید.

 

انجام تکالیف مدرسه

وقتی که بچه‌ها به مدرسه می‌روند زمان بیکاری آنها محدود می‌شود. پس هیچ‌گاه به بچه‌ها اجازه ندهید همه وقت خودشان را صرف تماشای تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای بکنند.

بهتر است به آنها بگویید اول تکالیف‌شان را انجام بدهند بعد برنامه‌هایی را که مناسب سن‌شان است را تماشا کنند.

از دوران کودکی به بچه‌ها اجازه ندهید بیش از حد تلویزیون تماشا کنند، زیرا دوران کودکی حساس‌ترین دوران تعلیم و تربیت می‌باشد. کودکان را تشویق کنید بهجای این‌که به طور پیوسته تلویزیون تماشا کنند، کتاب بخوانند یا ورزش کنند یا با دوستان خود بازی کنند.

 

ارائه الگوی مناسب

بچه‌ها همیشه از پدر و مادرشان تقلید می‌کنند و آنها را الگوی رفتاری خود قرار می‌دهند. وقتی که والدین بیشتر وقت خود را صرف دیدن برنامه‌های تلویزیون می‌کنند، بچه‌ها هم از آنها تقلید کرده و بیشتر وقتشان را صرف تماشای تلویزیون می‌کنند.

 

جمع‌کردن تلویزیون و رایانه برای مدت کوتاهی

اگر دیدن برخی از برنامه‌های تلویزیون باعث اضطراب و نگرانی شما در خانواده شده است و نمی‌خواهید کودک برخی از برنامه‌ها را ببیند (مثل برنامه‌های خشونت‌آمیز) می‌توانید برای مدت کوتاهی تلویزیون یا رایانه را جمع کنید یا می‌توانید یک روز در هفته را برای کودکتان مشخص کنید تا برنامه‌هایی را که متناسب با سن خودش است ببیند. یا می‌توانید برای تلویزیون یا رایانه رمز بگذارید تا کودک نتواند هر برنامه‌ای را که خواست ببیند.

 

دیدن تلویزیون در حد معمول

تا جایی که امکان دارد به بچه‌ها اجازه ندهید تمام وقت خود را صرف دیدن برنامه‌های تلویزیون بکنند، بلکه یک‌بار هم برنامه‌ریزی کنید، بچه‌ها را به سینما یا تئاتر ببرید یا یک زمان خاصی را برای کودک مشخص کنید تا برنامه‌هایی که مناسب سن خودش است را ببیند.

والدین بهتر است به جای عصبانی‌شدن و کانال عوض‌کردن سعی کنند، از برنامه‌های تلویزیون که در طول هفته پخش می‌شود فهرستی را تهیه کنند، سپس برنامه‌هایی که مناسب با سن کودک است را انتخاب کنند و به دیوار اتاق‌اش بزنند تا کودک بداند چه زمانی می‌تواند تلویزیون ببیند. البته برای این‌که بدانید کودک چه برنامه‌ای را می‌تواند ببیند، با یک مشاور صحبت کنید.

 

با بچه‌ها تلویزیون تماشا کنید

خوب است که والدین با بچه‌ها تلویزیون تماشا کنند و سپس درباره اتفاقاتی که در فیلم افتاده است با کودک صحبت و نظر او را جویا شوند.

برنامه‌های تلویزیون را ضبط کنید و بعد به اتفاق بچه‌ها تماشا کنید از این طریق شما می‌توانید فیلم را عقب جلو کنید یا زمانی که می‌خواهید درباره موضوع یا صحنه‌ای از فیلم صحبت کنید دکمه متوقف را بزنید و با کودک درباره آن موضوع یا صحنه صحبت کنید. مثلا درباره ارزش‌های خانواده یا این‌که خشونت کار بدی است.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/292-tmashay-tlvyzyvn-kvdkan-ra-mdyryt-knym.html

 شناخت شخصیت کودک و اثر آن بر زندگی و آینده‌ی او

 انتظاراتی که امروزه ما از والدین و فرزندان داریم با گذشته فرق کرده است اما همچنان بسیار سطح بالا هستند. امروزه ما نه تنها انتظار داریم فرزندانمان مؤدب، موفق و مسئولیت‌پذیر باشند، بلکه در عین حال می‌خواهیم که آن‌ها از نظر احساسی و روحی و روانی هم، شاد و سالم باشند. ولی در دنیای واقعی اغلب والدین هنگام رویارویی با چالش‌های تربیتی گیج می‌شوند و مطمئن نیستند که باید چه بکنند.

همه‌ی ما به عشق بی‌قید و شرط نیاز داریم و احتیاج داریم که به خاطر شخصیت منحصر به فردمان ورد توجه و احترام قرار بگیریم؛ می‌خواهیم همان‌طور که هستیم پذیرفته شویم و استعدادها و توانایی‌ها و تفاوت‌هایمان توسط دیگران درک شود.

برای این که بتوانیم شخصیت منحصر به فرد فرزندانمان را کاملاً بفهمیم و بپذیریم، باید ابتدا بدانیم که واقعاً چه شخصیتی دارند. درک شخصیت درونی و روحیات بچه‌ها گامی مؤثر و ضروری برای تربیت مؤثر آن‌هاست.

کلید عزت نفس واقعی هر فرد «پذیرفته شدن همان‌طور که هست» است. حقیقت این است که عزت نفس پایین در اثر رفتارهای بد به وجود نمی‌آید بلکه رفتارهای بد از کمبود عزت نفس ناشی می‌شوند. کمبود عزت نفس در افراد خلاء و محرومیت عمیقی ایجاد می‌کند و باعث می‌شود آن‌ها هرگز نیاموزند که چگونه دیگران را دوست بدارند و هرگز درباره‌ی کارهایشان مسئولیت‌پذیر و پاسخگو نباشند. آن‌ها برا ی پر کردن این خلاء رو به رفتارهای مخربی می‌آورند که به آن‌ها حس موقت قدرت و احساس سطحی باارزش بودن می‌دهد.

همان‌طور که یک باغبان بدون مخالفت یا ایراد گرفتن نیازهای هر گیاهی را می‌پذیرد و شرایط لازم برای رشد و شکوفایی را برای هرگیاه فراهم می‌آورد، ما هم به عنوان والدین باید روش‌های تربیتی خود را با نیازهای شخصیتی هر کدام از فرزندانمان تطبیق دهیم.

مدل شخصیتی- راهی برای شناختن هر کودک:

مدل شخصیتی یک روش قوی برای فهمیدن و درک کردن طبیعت، ذات واقعی یک فرد و مدل‌های رفتاری متفاوت در افراد است. بر اساس پژوهش‌های کارل گوستاو یونگ و همچنین کاترین و ایزابل بریگز شانزده مدل شخصیتی (تیپ شخصیتی) داریم که همه‌ی افراد در این شانزده گروه جای می‌گیرند. بچه‌هایی که به دنیا می‌آیند دارای یک مدل شخصیتی هستند و همیشه در همان قالب شخصیتی باقی می‌مانند. مدل شخصیتی هر فرد روی تمام جنبه‌های زندگی او اثر می‌گذارد. این مدل‌ها راهی را به ما نشان می‌دهد که بتوانیم به گونه‌ای با فرزندانمان رفتار کنیم که بهترین نتیجه را بگیریم.

چهار قسمت یا بُعد مختلف وجود دارد که تیپ شخصیتی یک فرد را می‌سازد:

1. این که چگونه یک فرد انرژی می‌گیرد.
2. به طور ذاتی و طبیعی به چه نوع اطلاعاتی توجه دارد و آن‌ها را به خاطر می‌آورد.
3. چگونه تصمیم‌گیری می‌کند.
4. چگونه در دنیای اطرافش نظم و ترتیب برقرار می‌کند.

برای درک بهتر مدل شخصیتی، هر کدام از این ابعاد را می‌توان به صورت زیر در نموداری دسته‌بندی کرد (جنبه‌های متضاد روبروی هم قرار گرفته‌اند):

هر فرد به یکی از دو جنبه‌ی هر کدام از این دو بُعد گرایش دارد، و نمی‌شود هر دو جنبه را داشت. هرچند فرد می‌تواند جنبه‌ی دیگر را نیز به کار گیرد اما تحقیقات نشان می‌دهد هر فرد تمایل ذاتی و دورنی به یکی از این جنبه‌ها دارد. بنابراین در کل شانزده ترکیب مختلف وجود دارد. یک مدل شخصیتی یک کد چهار حرفی است که ترجیحات یک فرد را نشان می‌دهد. این تمایل یک گرایش درونی است نه آگاهانه.

برای اغلب کودکان در حدود سن سه یا چهار سالگی تمایلاتشان درباره‌ی هر یک از این ۴ بعد واضح است. هرچند هر کودکی با کودکان دیگر متفاوت است و ممکن است در سن دو سالگی هم این تمایلات قابل تشخیص باشد یا تا حدود شش سالگی برای این تشخیص نیاز به زمان داشته باشیم.

 

مروری بر مدل‌های شخصیتی

درون‌گرا یا برون‌گرا بودن نشان‌دهنده‌ی این است که انرژی شما از کجا تأمین می‌شود، از درونتان یا از بیرون و توسط افراد یا چیزهایی که بیرون از وجود شما قرار دارند.

شهودی یا حسی بودن نشان می‌دهد به چه مواردی توجه دارید و آن‌ها را به یاد می‌آورید. افراد حسی تمایل‌شان به سمت ادراک چیزهایی است که وجود دارند و روی زمان حال بیش‌تر تمرکز می‌کنند. اما افراد شهودی گرایش دارند چیزهایی که ممکن است رخ بدهد را در نظر بگیرند.

افرادی که قضاوت تفکری دارند با شیوه‌های منطقی و تحلیلی تصمیم می‌گیرند. اما افرادی که قضاوت احساسی دارند روش تصمیم‌گیری‌شان بر اساس ارزش‌های ذهنی آن‌هاست.

تمایل به جنبه‌ی قضاوتی به این معناست که تمایل دارید همه‌چیز در اطرافتان مشخص و ثابت باشد و به شما این حس را بدهد که همه چیز تحت کنترل شماست. در حالی که تمایل به جنبه‌ی ادراکی یعنی گرایش دارید پدیده‌های اطرافتان را آزاد رها کنید و می‌توانید خودتان را با یک محیط در حال تغییر انطباق دهید.

تشخیص این تمایلات مستلزم مطالعه و توضیحات گسترده‌ای است. هدف ما در این مطلب آشنایی با شخصیت‌شناسی بود و امید به این که بتوانیم فرزندانی شاد، سالم و موفق داشته باشیم. برای شاد بودن و موفقیت ابتدا باید تمایلات هر فرد برای خودش و اطرافیانش شناخته شده و قابل احترام باشد.

 

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/288-shnakht-shkhsyt-kvdk.html

چگونه به راه رفتن کودک کمک کنیم؟ اکثر نوزادان بین 10 و 18 ماههگی شروع به راه رفتن می کنند. اما آنها باید از خزیدن به چهار دست و پا راه رفتن و نهایتا راه رفتن برسند. به خاطر داشته باشید نوزادان متفاوت هستند، بنابراین کودک شما ممکن است به تمرین بیشتری نیاز داشته باشد. مهم این است که او را تشویق کنید و راه رفتن را با او تمرین کنید. کمک به کودک برای ایستادن بگذارید کودک روی پای شما جست و خیر داشته باشد.

نکات طلایی برای افزایش آی کیو در نوزادان در زمان بارداری ورزش کنید تحقیقات دانشمندان آلمانی در آکادمی علمی علوم نشان می‌دهد نوزادان مادرانی که در دوران بارداری ورزش می‌کنند و در این دوران تحرک لازم را دارند در مقایسه با مادرانی که تحرک ندارند، باهوش‌ترند و قوت یادگیری بهتری دارند. از این رو به مادران باردار توصیه می‌شود در دوران بارداری با مشاوره پزشک خود بهترین ورزش را برای افزایش میزان هوش و حافظه فرزندشان دنبال کنند.